طراحی صحیح وسایل و تجهیزات مدارس متناسب با خصوصیات آنتروپومتریکی استفادهکنندگان جهت ایجاد عادت صحیح
نشستن و گرفتن وضعیت بدنی مناسب از اهمیت ویژهای برخوردار است. متاسفانه میز و نیمکتهایی که در حال حاضر
در مدارس ایران مورد استفاده قرار میگیرد، متناسب با ابعاد فیزیکی دانشآموزان محلی طراحی نشدهاند.
استفاده از وسایل طراحی شده برای جمعیتهای دیگر از دانشآموزان به علت تفاوت فاحش که بین جمعیتهای
مختلف وجود دارند نیز نامتناسب و غیر اصولی است.
• کف پاها صاف بر روی زمین
• فضای بین پشت پاها و لبه جلویی نشستگاه وجود داشته باشد.
• هیچ گونه فشاری از طرف قسمت جلوی سطح نشستگاه به سطح خلفی ران وارد نیاید.
• فضایی بین سطح بالایی ران و سطح زیرین میز برای حرکت آزادانه وجود داشته باشد.
• آرنجها هنگانی که باز و عمودی است تقریباً در ارتفاع سطح رویی میز قرار گیرد.
• تکیهگاهی مستحکم در ناحیه کمری و زیر تیغههای شانه وجود داشته باشد.
• فضایی کافی بین تکیهگاه پشت و سطح نشستگاه برای حصول اطمینان از حرکت آزادانه کفل موجود باشد.
دانشآموزان در هنگام نشستن وضعیتهای بدنی متفاوتی به خود میگیرند. ارزیابی تناسب خوب و صحیح مستلزم این است که هدف معیار توضیح داده شده در شکل رعایت شوند.
دانشآموزان در وضعیتهای نشسته و ایستاده استاندارد اندازهگیری شدند. ابعاد بدن دانشآموزان در حالی که لباس سبک بر تن داشتند و بدون کفش اندازهگیری شد.
۱) دو عدد پانل ایستاده عمود بر هم ۱m*1m که روی کفهای افقی کار گذاشته شده بود.
۲) صندلی با نشستگاه متغیر و قابل تنظیم.
۳) کولیس به طول ۱m و با دو فک متحرک ۳۵cm که از آلومینویم ساخته شده بود.
۴) گونیا
۵) ترازوی وزن تا ۱۳۰kg
۶) منضمات وسایل فوق