ویژگی آکوستیک سالن های همایش چند منظوره

ویژگیهای آکوستیک یک سالن کنفرانس با توجه به نوع رخدادهایی که در آن صورت می پذیرد متفاوت می باشد.

سخنرانی ها در جریان یک کنفرانس، جلسه و یا یک نمایش تئاتر باید بلند و قابل فهم و در عین حال گرم و صمیمانه

باشند.موسیقی ها باید کامل و پرطنین و واضح و فراگیر باشند. لازم است صدا در تمام نقاط سالن بصورت یکسان

شنیده شودو تعادل صوتی برقرار گردد و از مشکلاتی همچون ارتعاش و یا اکو صدا جلوگیری شود.

رخداد هایی که از صدای بسیار بلند در آنها استفاده می شود مانند کنسرت های گروهی باید

به درستی کنترل گردندبخصوص در ردیف های پایینی.سقف یک سالن همایش باید در مرحله اول انعکاس دهنده

و پخش کننده صدا باشد(بجای اینکه جذب کننده صوت باشد) تا انرژی اولیه را در سالن منعکس کند و صدا را بلند

و قابل فهم نماید.سقف باید ۳۰ تا ۵۰ درصد به فضای بالای آن باز باشد تا نیروی مازاد صوت را خارج نماید و باعث

انعکاس صدا گردد.لازم است سطح سقف قابلیت پخش کنندگی صدا را داشته باشد تا فضاهای باز باعث انقطاع

پخش صدا و مشکل در یکسانی صدا بوجود نیاید. قسمتهای پایینی و دیوارهای پشتی نزدیک به شنوندگان هم باید قابلیت انعکاس دهندگی

و پخش کنندگی داشته باشند و صدا را جذب نکنند تا بلندی صدا و قابل فهم بودن آن تضمین شود و از اکو صدا از دیوار پشتی جلوگیری شود.
انعکاس و بلندی صدا توسط قرار دادن لایه هایی برای جذب و پخش صدا به ترتیب در قسمت داخلی سقف و دیوارهای بالایی کنترل می شوند

(جذبفرکانس متوسط و پخش فرکانس بالا). میزان جذب و پخش بستگی به بزرگی فضای سالن دارد.

سالن های بزرگتر (بیشتر از ۱۰ متر مکعب به ازای هر صندلی) نیاز دارند تا حدود ۵۰ درصد دیوار قسمت بالا خاصیت پخش کنندگی داشته باشند

درحالیکه سالن های کوچکتر (۷ تا ۱۰ متر مکعب به ازای هر صندلی) باید حدود ۲۵ درصد قسمت بالایی این خاصیت را داشته باشد.

معمولا سالن های کوچکتر از ۷ متر مکعب ازای هر صندلی به اندازه کافی برای پخش موسیقی پرانکاس نیستند

و تنها میتوان از آنها به عنوان سالن های سخنرانی خوب استفاده نمود.

در این سالن ها میزان بسیار کمی خاصیت جذب کنندگی مورد نیاز است.

مشکلاتی همچون اکو شدن صدا و صدای منقطع بوسیله خاصیت پخش کنندگی diffusion  و diffsorption جلوگیری می شود.

اندازه یک سالن همایش چند منظوره باید بین ۷٫۸تا ۹٫۲ متر مکعببه ازای هر صندلی باشد.

سالن های با حداقل این اندازه برای استفاده در سخنرانی ها و پخش فیلم ها استفاده می شود

و برای کنسرت ها مناسب نیستند. سالن  هایی که مشخصا برای پخش موسیقی استفاده می شوند

و تنها گهگاهی فیلم در آنها نمایش داده می شود و یا برای کنفرانس ها مورد استفاده قرار می گیرند

می توانند اندازه ای برابر ۱۰ متر مکعب به ازای هر صندلی داشته باشند.

سالن های چند منظوره بیشتر بصورت مستطیلی شکل هستند و عمق آنها (۱/۴) بیشتر از عرضشان (۱/۰) است.

عرض سالن عموما نباید از ’۸۵ بیشتر باشد.

یک سقف فلزی استاندارد معمولا قابل قبول است. اما اگر اندازه سالن بسیار بزرگ باشد

(بیشتر از ۵۰ cubic feet  به ازای هر صندلی) به یک سقف فلزی پرفراژ شده آکوستیک با جاساز های فایبرگلاس نیاز است.

ابر ها

ابر های آکوستیک که منعکس کننده و ساطع کننده می باشند (رنگ آبی) باید در زیر سقف roof deck آویزان شوند

و با راهروها و زوایای دید از اتاق کنترل (رنگ قرمز) و بلند گوها (رنگ سبز) هماهنگ شوند.
ابرهای پیش صحنه – ابرهایی که دقیقا در قسمت جلوی صحنه قرار دارند

باید زاویه ای بین ۱۰ تا ۱۵ درجه داشته باشند و باید از ۳ تا ۵ درجه ۳’-۵’ بالاتر از صحنه قرار داشته باشد

تا فضای لازم برای قرار گرفتن سیستم های بلند گو بوجود آید.
ابرهای میانی – ابرهایی که در قسمت میانی سالن قرار دارند باید به صورت افقی قرار بگیرند

تا صدا را به قسمت عقبی سالن منعکس کنند.
ابرهای عقبی – ابرهای عقبی سالن باید زاویه معکوس داشته باشند تا صدا را به انتهایی ترین صندلی ها منعکس کنند

و از اکو شدن صدا از دیوار بالایی قسمت عقب سالن جلوگیری نمایند.
شکل ابرها – انواع مختلفی از ابرها وجود دارد، از یک شکل منحنی ساده گرفته (شکل موجی تک شعایی monoradial)،

تا منحنی های ساده در هر دو جهت (شکل موجی دو شعایی biradial).

دیوارهای کناری و عقبی در فاصله ۸’-۰” از کف معمولا فضایی هستند که به diffsorption

برای کنترل انعکاس کلی نیاز دارند.

پوشش ایده آل برای این بخش از کار پنل های BAD آر پی جی است (RPG’s BAD Panels).

این پنل ها قابلیت جذب بسیار خوبی در فرکانس های متوسط دارند درحالیکه فرکانس های

بالا یی را که برای قابل فهم شدن و تعادل کالی صوت در سخنرانی ها لازم است حفظ و پخش می کنند.

از پنل های BAD با ضخامت ۲’’ بر روی دیوار هایgypsum boarو پنل های BAD با ضخامت ۴’’ بر روی دیوارهای

بتنی سیمانی concrete walls استفاده شود. معمولا در حدود ۵۰ درصد از دیوار عقبی

قسمت بالا (بالاتر از ۸’-۰” و پایین ابرهای سقفی انتهایی ترین قسمت) می بایست diffsorption داشته باشد. معمولا درحدود ۳۰ درصد

از دیوار های قسمت بالایی باید از diffsorption استفاده نمایند.

دیوارهای قسمت پایینی و دیوارهای عقبی (پایینتر از ۸’ – ۰”) باید سخت و محکم باشند و خاصیت منعکس کنندگی

و پخش کنندگی داشته باشند. این کار می تواند با استفاده از PRG Diffusor Blox بدون درز و رنگ شده (nonslotted & painted)

به صورت مقرون به صرفه ای انجام گردد و همچنین می توان از پوشش های چوبی باکیفیت تر مانند Flutter Free  یا QRDs و یا Diffractals استفاده نمود.

اگرچه پوشش های چوبی باکیفیت گرانتر هستند اما آنها در مقادیر کمتری استفاده می شوند و تنها در قسمتهای بسیار حساس از آنها استفاده می شود.
سیستم پخش صدا diffusion دیوار عقبی باید بین ۳’ – ۰” و ۷’-۰” بالاتر از کف باشد. فضای باقیمانده دیوار عقبی را می توان به رنگ مشکی و یا gypsumدر آورد.
سیستم diffusion دیوار های پایینی باید بین  ۲’ – ۰” و ۷’-۰” بالاتر از کف قرار بگیرد و بهترین استفاده از آنها در جلوی سالن صورت می گیرد بخصوص در دیوار های کناری زاویه دار پایینی که معمولا در کنار فضای صحنه قرار دارند. دیوار های پایینی در نیمه عقبی سالن را می توان به رنگ gypsum board  و یاconcrete در آورد.

کف سالن که صندلیها بر روی آن قرار دارد باید سخت و محکم و منعکس کننده صدا باشد

برای مثال VCT و یا بتن رنگ شده stained concrete. تنها راهروها و محل های گذر باید

با فرش های کم تراکم فرش شوند.

هشدار
پوشش های Diffusive می توانند عمقی از ۱” تا ۱۲” داشته باشند. آنها باید از اول کار با شکل

و ساختار دیوار هماهنگ شوند تا در آن پنهان شوند و با بیرون آمدن از دیوارها فضا را اشغال نکنند.

بازتاب صوت و اکو ممکن است سیگنال های صوتی را تخریب کنند. به همین دلیل است که در استودیوهای

حرفه ای ضبط صدا از مواد جاذب صدا استفاده می شود. موادی مانند موکت و پرده و نورگیرهایی که پوشش

پارچه ای دارند بهترین انتخاب برای اتاق های کنفرانس هستند.  به علاوه سقف هایی با کاشی کاری های

ضد صوت و پاد آوا بازتاب صوت و تاثیرات اکو صدا را کاهش می دهند.
میکروفون هایی که به صورت تخصصی برای اتاق های کنفرانس استفاده می شوند بسیار حساس می باشند.

میکروفون های اتاق های کنفرانس که به صورت مرکزی تعبیه می شوند این امکان را برای بیشتر میکروفون ها

بوجود می آورند تا صدا را از فاصله ۲٫۵ متری دستگاه دریافت کنند.
از حرکت دادن میکروفون در زمان کنفرانس اجتناب کنید چرا که این کار باعث می شود

اکو گیر ها کارایی خودشان را از دست بدهند و ایجاد بازتاب و صداهای ناهنجاری بشود

و به این ترتیب در جریان جلسه اختلال پیش می آید.

با وجود اینکه بیشتر میکروفون های ویدئو کنفرانس ها معمولا در وسط میز کنفرانس تعبیه می شوند، در بعضی

از سالن های بزرگ لازم است تا از چند ورودی استفاده شود که شامل میکروفون هایی است که در سقف

و دیوارها تعبیه می شوند. میکروفون هایی که در نزدیکی اسپیکر ها تعبیه می شوند صدای بازتاب ایجاد می کنند

و احساس بدی را برای شنونده ها بوجود می آورند.
از دو نوع سیستم نمایش می توان برای سالن های کنفرانس استفاده کرد، پروژکتورها و صفحه های نمایش مسطح.

پروژکتورها تصاویر بزرگتری را نمایش می دهند و نسبت به صفحه نمایش های مسطح هزینه کمتری هم دارند.

اگرچه مسائل زیادی وجود دارند که باید مد نظر قرار بگیرند. نور پنجره ها و همچنین نورپردازی های داخلی ممکن است

کیفیت تصویری که از طریق پروژکتور پخش می شود را کاهش دهد. در سالن هایی که نور زیادی وجود دارد تنها چاره این

است که از پروژکتورهایی استفاده شود که لومن بسیار بالایی دارند. لومن نسبت تابندگی لامپ به نور محیط در اتاق است.

پروژکتورهایی با لومن بالا بسیار گران می باشند و ممکن است برای شرکت ها صرفه اقتصادی نداشته باشند.

به علاوه بعضی از این پروژکتورهای قوی فن هایی با سر و صدای زیاد دارند که میزان صداهای محیطی را افزایش می دهد

و شرایط را برای حضار سخت می کند.